Skip to main content

Δελτίο Τύπου

Όχι στον ισοπεδωτικό και άδικο στιγματισμό των εξαρτημένων

Με αφορμή τις εγκληματικές πράξεις που διεπράχθησαν τον τελευταίο καιρό από εξαρτημένους…

Ο τρόπος με τον οποίο προβάλλονται τις τελευταίες μέρες από την πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δύο αποτρόπαιες εγκληματικές πράξεις ανθρώπων που αντιμετωπίζουν πρόβλημα εξάρτησης από ψυχοτρόπες ουσίες, μας υποχρεώνει να πάρουμε θέση και να δηλώσουμε τα ακόλουθα:

Τα σχετικά με τα αποτρόπαια γεγονότα ρεπορτάζ συνδέουν με άμεσο ή έμμεσο τρόπο τις εγκληματικές πράξεις με την κατάχρηση ναρκωτικών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο κάθε αναγνώστης, ακροατής ή τηλεθεατής να οδηγείται στο λαθεμένο και αυθαίρετο συμπέρασμα ότι η εγκληματική πράξη αποτελεί φυσικό επακόλουθο της χρήσης των ναρκωτικών. Αυτή η αντίληψη εκτός από προκατειλημμένη είναι και εντελώς αντιεπιστημονική, ενώ παράλληλα διαμορφώνει στην κοινή γνώμη την εσφαλμένη αντίληψη ότι κάθε εξαρτημένος ή χρήστης ναρκωτικών ή άλλων ψυχοτρόπων ουσιών αποτελεί έναν εν δυνάμει δολοφόνο. Ούτε με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία και έρευνα, αλλά ούτε και από τη μακρόχρονη εμπειρία μας προκύπτει ένας τέτοιος συσχετισμός. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ναρκωτικές ουσίες (ή είναι εξαρτημένοι από αυτές), είναι άνθρωποι με διαφορετικές προσωπικότητες, συμπεριφέρονται όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι και δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν εγκλήματα κατά της ζωής από τους υπόλοιπους. Δεν υπάρχει συνεπώς καμία ναρκωτική ουσία της οποίας η λήψη να οδηγεί νομοτελειακά στο έγκλημα. Η δαιμονοποίηση των ναρκωτικών που επιχειρείται από μερίδα των ΜΜΕ γεννά υποψίες, αφού αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από τις πραγματικές αιτίες αυτών των εγκληματικών πράξεων.

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι τέτοιου είδους προκατειλημμένες, εύκολες και επιφανειακές δημοσιογραφικές προσεγγίσεις οδηγούν σε έναν άδικο ρατσιστικού τύπου στιγματισμό που επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τη θέση των εξαρτημένων και επιδεινώνει τον κοινωνικό τους αποκλεισμό.

Εικόνα: The Refusal of Time (2012). William Kentridge σε συνεργασία με τους Philip Miller, Catherine Meyburgh και Peter Galison, Film Still.

Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας

Το Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας βασίζει τον τρόπο λειτουργίας του στις σύγχρονες κριτικές προσεγγίσεις της επιστήμης της Ψυχολογίας και άλλων κοινωνικών επιστημών, καθώς και του πεδίου των εξαρτήσεων. Βάσει αυτών των προσεγγίσεων, στο πρόγραμμα δίνεται έμφαση στις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές διαστάσεις των αιτιών του προβλήματος της εξάρτησης και άλλων ψυχοκοινωνικών προβλημάτων. Ταυτόχρονα, τίθενται στο επίκεντρο των υλοποιούμενων παρεμβάσεων οι άνθρωποι και οι ανάγκες τους, με κύρια προτάγματα τη χειραφέτησή τους και την ανάκτηση της αξιοπρέπειάς τους. Κεντρικοί άξονες των παρεμβάσεων που πραγματοποιούνται από το πρόγραμμα είναι η έννοια της αυτοβοήθειας / αλληλοβοήθειας και ο πρωταγωνιστικός ρόλος των άμεσα ενδιαφερόμενων.