Ζούμε μια πρωτοφανή επίθεση στις ζωές μας, μια περίοδο βίαιης ανακατανομής του πλούτου, ακύρωσης του κράτους πρόνοιας και επιβολής μιας καθημερινής τρομοκρατίας.
Οι συνέπειες στην ψυχική υγεία από το σοκ των οικονομικών μέτρων, είναι ήδη ορατές. Εξάλλου αποδεδειγμένα και στις προηγούμενες καπιταλιστικές κρίσεις, αλλά και στις χώρες από τις οποίες «πέρασε το ΔΝΤ», υπήρξε μια σημαντική επιδείνωση όλων των δεικτών υγείας και ψυχικής υγείας.
Η ανεργία και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας αυξάνουν την κοινωνική απελπισία. Η προοπτική μιας μόνιμης και αξιοπρεπούς εργασίας – σημαντικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης – γίνεται, απλώς, μια ανάμνηση από το παρελθόν, έχοντας αντικατασταθεί, στην καλλίτερη περίπτωση, από την περιστασιακή κακοπληρωμένη εργασία. Η οικογένεια, που υποστήριζε τα μέλη της, είναι πλέον σε κρίση, οδύνη και διάλυση. Έκφραση της αλματώδους αύξησης της έντασης, του βάθους και της έκτασης της ανθρώπινης απόγνωσης και του αδιεξόδου, είναι η ραγδαία αύξηση των εξαρτήσεων και των αυτοκτονιών.
Όμως η κρίση δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό σκέλος αλλά εξελίσσεται σε ανθρωπιστική κρίση, οδηγώντας κυρίως τους νέους σε απόγνωση, αφανίζοντας την ελπίδα σε ένα μέλλον.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση ποιες επιλογές έχουμε;
Θα σταθούμε με «δέος και φόβο» απέναντι στο υποτιθέμενο «αναπόφευκτο και αναγκαίο» αυτών των μέτρων;
Θα αποδεχτούμε την «παντοδυναμία» των ισχυρών και την συλλογική ενοχοποίηση που μας επιβάλλουν, λέγοντας μας πως «όλοι φταίμε» για την κρίση;
Θα συμβιβαστούμε με την «πραγματικότητα» που μας επιβάλουν και θα επιδιώξουμε την ατομική επιβίωση ή θα διεκδικήσουμε συλλογικά το δικαίωμα στη ζωή;
Θα θεωρήσουμε τον εαυτό μας υπεύθυνο, υιοθετώντας μία καταθλιπτική θέση, την αυτοκαταστροφή, τη λύση των ψυχοφαρμάκων;
Είναι εν τέλει το κοινωνικό πλαίσιο αιτιώδης παράγοντας στην επιδείνωση αλλά και στην ίδια την πρόκληση και την δημιουργία του ψυχικού πόνου και της ψυχικής διαταραχής. Και ποια είναι η διέξοδος;
Αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε στην παραπάνω εκδήλωση – συζήτηση με εισηγητές τους:
- Μεγαλοοικονόμου Θεόδωρο, Ψυχίατρο, Διευθυντή της 9ης Ψυχιατρικής Μονάδας ΨΝΑ
- Σωτήρη Λαϊνά, Ψυχολόγο, Συντονιστή Προγράμματος Προαγωγής Αυτοβοήθειας ΑΠΘ
